Juist nu een sterk Rijswijks armoedebeleid

In een tijd van financiële krapte voor gemeenten roepen sommige partijen nogal gemakkelijk: wat zijn onze wettelijk verplichte taken als gemeente en waar kunnen we geld op besparen?

Daarbij staan ook het armoedebeleid en de uitgaven hiervoor in Rijswijk onder druk. Terwijl de kinderarmoede in onze gemeente echt om een structurele oplossing schreeuwt en we de kloof tussen arme en rijke wijken, ook in Rijswijk, zien groeien.

Het is een feit, dat steeds meer gezinnen de hoge energie- en woonlasten niet meer kunnen betalen. Hoe wrang is het dan om juist nu te willen snijden in het armoedebudget door de gemeentelijke kosten voor een Ooievaarspas (gemeentepas voor bijstandsgerechtigden) ter discussie te stellen! Of om de kosten voor kwijtschelding van gemeentelijke belastingen voor minima te verschuiven naar het huidige armoedebudget. Let wel: dat slaat een gat van ruim een miljoen euro in het armoedebeleid, oftewel 50% van het totale budget.

Voor de PvdA is een echt andere benadering nodig van het armoedevraagstuk in onze gemeente. Wat ons betreft gaan we het niet alleen meer hebben over stapeling van incidentele (kind)regelingen, hoe goed die ook kunnen zijn voor de korte termijn. Dan pakken we het armoedevraagstuk te weinig bij de basis aan.

Het begint bij gelijke kansen creëren van jongs af aan. Armoede heeft vele gezichten en dus moet onze aanpak ook in al het gemeentelijk beleid zichtbaar zijn, als een rode draad. Van peuterspeelzalen en onderwijs tot leefbare wijken, van werkgelegenheid en zorg tot seniorenwelzijn en energietransitie.

Daarbij is het wat de PvdA betreft nodig dat iedere bestuurder/wethouder bij een nieuw te ontwikkelen plan zich afvraagt: hoe kan ik met dit nieuwe voorstel een bijdrage leveren aan een stad waarin we de verschillen arm-rijk kunnen verkleinen en iedereen op dezelfde wijze kan meedoen?

En de partijen in de gemeenteraad? Hopelijk kijken die er vanuit eenzelfde bril naar en versterken we zo met elkaar het Rijswijkse armoedebeleid.